αναπόληση

Greek

Noun

αναπόληση • (anapólisi) f (plural αναπολήσεις)

  1. contemplation
  2. reminiscence, recollection

Declension

Declension of αναπόληση
singular plural
nominative αναπόληση (anapólisi) αναπολήσεις (anapolíseis)
genitive αναπόλησης (anapólisis) αναπολήσεων (anapolíseon)
accusative αναπόληση (anapólisi) αναπολήσεις (anapolíseis)
vocative αναπόληση (anapólisi) αναπολήσεις (anapolíseis)
Older or formal genitive singular: αναπολήσεως (anapolíseos)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.