αναβάτης
Greek
Noun
αναβάτης • (anavátis) m (plural αναβάτες, feminine αναβάτρια)
- rider, horseman
- climber, mountaineer
- αναβάτες των Άλπεων ― anavátes ton Álpeon ― Alpine mountaineers
Declension
Katharevousa forms: αναβάτου, αναβάτην
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναβάτης (anavátis) | αναβάτες (anavátes) |
| genitive | αναβάτη (anaváti) | αναβατών (anavatón) |
| accusative | αναβάτη (anaváti) | αναβάτες (anavátes) |
| vocative | αναβάτη (anaváti) | αναβάτες (anavátes) |
Synonyms
Coordinate terms
- καβαλάρης m (kavaláris, “horse rider”)
- μοτοσυκλετιστής m (motosykletistís, “motorcyclist”)
- ποδηλάτης m (podilátis, “cyclist”)
- προσθήκη f (prosthíki, “legal rider”)
Related terms
- see: ανάβαση f (anávasi, “ascent”)