αλληλεξάρτηση
Greek
Etymology
αλληλ- (allil-, “mutuality”) + εξαρτώμαι (exartómai, “to depend upon”)
Noun
αλληλεξάρτηση • (allilexártisi) f (plural αλληλεξαρτήσεις)
Declension
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | αλληλεξάρτηση (allilexártisi) | αλληλεξαρτήσεις (allilexartíseis) | |
| genitive | αλληλεξάρτησης (allilexártisis) | αλληλεξαρτήσεων (allilexartíseon) | |
| accusative | αλληλεξάρτηση (allilexártisi) | αλληλεξαρτήσεις (allilexartíseis) | |
| vocative | αλληλεξάρτηση (allilexártisi) | αλληλεξαρτήσεις (allilexartíseis) | |
| Older or formal genitive singular: αλληλεξαρτήσεως (allilexartíseos) | |||