Χαναναῖος

Ancient Greek

Etymology

From Χαναάν (Khanaán, “Canaan”) +‎ -αῖος (-aîos, adjective suffix).

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰa.naˈnɛ.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /xa.naˈnɛ.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xa.naˈne.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xa.naˈne.os/

Adjective

Χαναναῖος • (Khananaîos) m (feminine Χαναναίᾱ, neuter Χαναναῖον); first/second declension

Canaanite

Inflection

First and second declension of Χαναναῖος; Χαναναίᾱ; Χαναναῖον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	Χαναναῖος Khananaîos	Χαναναίᾱ Khananaíā	Χαναναῖον Khananaîon	Χαναναίω Khananaíō	Χαναναίᾱ Khananaíā	Χαναναίω Khananaíō	Χαναναῖοι Khananaîoi	Χαναναῖαι Khananaîai	Χαναναῖᾰ Khananaîă
Genitive	Χαναναίου Khananaíou	Χαναναίᾱς Khananaíās	Χαναναίου Khananaíou	Χαναναίοιν Khananaíoin	Χαναναίαιν Khananaíain	Χαναναίοιν Khananaíoin	Χαναναίων Khananaíōn	Χαναναίων Khananaíōn	Χαναναίων Khananaíōn
Dative	Χαναναίῳ Khananaíōi	Χαναναίᾳ Khananaíāi	Χαναναίῳ Khananaíōi	Χαναναίοιν Khananaíoin	Χαναναίαιν Khananaíain	Χαναναίοιν Khananaíoin	Χαναναίοις Khananaíois	Χαναναίαις Khananaíais	Χαναναίοις Khananaíois
Accusative	Χαναναῖον Khananaîon	Χαναναίᾱν Khananaíān	Χαναναῖον Khananaîon	Χαναναίω Khananaíō	Χαναναίᾱ Khananaíā	Χαναναίω Khananaíō	Χαναναίους Khananaíous	Χαναναίᾱς Khananaíās	Χαναναῖᾰ Khananaîă
Vocative	Χαναναῖε Khananaîe	Χαναναίᾱ Khananaíā	Χαναναῖον Khananaîon	Χαναναίω Khananaíō	Χαναναίᾱ Khananaíā	Χαναναίω Khananaíō	Χαναναῖοι Khananaîoi	Χαναναῖαι Khananaîai	Χαναναῖᾰ Khananaîă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	Χαναναίως Khananaíōs			Χαναναιότερος Khananaióteros			Χαναναιότᾰτος Khananaiótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ Latin: Chananaeus, Chananeus
- ⇒ English: Chananaean
- ⇒ French: chananéen
- Italian: cananeo
- Portuguese: cananeu
- Spanish: cananeo