žirafa

See also: Zirafa, Žirafa, and żirafa

Czech

Etymology

  • Borrowed from Italian giraffa.

    Pronunciation

    • IPA(key): [ˈʒɪrafa]
    • Audio:(file)
    • Rhymes: -afa
    • Hyphenation: ži‧ra‧fa

    Noun

    žirafa f (relational adjective žirafí, diminutive žirafečka)

    1. giraffe (mammal)

    Declension

    Derived terms

    Further reading

    Ingrian

    Etymology

  • From Russian жираф (žiraf).

    Pronunciation

    • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʒirɑfɑ/, [ˈʒirɑf]
    • (Soikkola) IPA(key): /ˈʒirɑːfɑ/, [ˈʃirˑɑːfɑ]
    • Rhymes: -irɑf, -irɑːfɑ
    • Hyphenation: ži‧ra‧fa

    Noun

    žirafa

    1. giraffe
      • 1937, V. A. Tetjurev, translated by N. J. Molotsova, Loonnontiito oppikirja alkușkoulua vart (toin osa), Leningrad: Riikin Ucebno-Pedagogiceskoi Izdateljstva, page 50:
        Ƶirafa - ono varin Afrikan elokas (kuva 41).
        The giraffe - it's an animal of the warm Africa (image 41).

    Declension

    Declension of žirafa (type 3/kana, no gradation)
    singular plural
    nominative žirafa žirafat
    genitive žirafan žirafoin
    partitive žirafaa žirafoja
    illative žirafaa žirafoihe
    inessive žirafaas žirafois
    elative žirafast žirafoist
    allative žirafalle žirafoille
    adessive žirafaal žirafoil
    ablative žirafalt žirafoilt
    translative žirafaks žirafoiks
    essive žirafanna, žirafaan žirafoinna, žirafoin
    exessive1) žirafant žirafoint
    1) obsolete
    *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
    **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

    Lithuanian

    Etymology

  • Borrowed from Italian giraffa.

    Pronunciation

    • IPA(key): [ʒʲɪrɐˈfɐ]
    • Hyphenation: ži‧ra‧fa

    Noun

    žirafà f (plural žirãfos) stress pattern 2

    1. giraffe (mammal)

    Declension

    Declension of žirafà
    singular
    (vienaskaita)
    plural
    (daugiskaita)
    nominative (vardininkas) žirafà žirãfos
    genitive (kilmininkas) žirãfos žirãfų
    dative (naudininkas) žirãfai žirãfoms
    accusative (galininkas) žirãfą žirafàs
    instrumental (įnagininkas) žirafà žirãfomis
    locative (vietininkas) žirãfoje žirãfose
    vocative (šauksmininkas) žirãfa žirãfos

    Derived terms

    • žirafiùkas

    Further reading

    • žirafa”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2025
    • žirafa”, in Bendrinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of common Lithuanian], ekalba.lt, n.d.
    • žirafa”, in Dabartinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of contemporary Lithuanian], ekalba.lt, 1954–2025

    Serbo-Croatian

    Etymology

  • Borrowed from Italian giraffa.

    Noun

    žiràfa f (Cyrillic spelling жира̀фа)

    1. giraffe (mammal)

    Declension

    Declension of žirafa
    singular plural
    nominative žiràfa žirafe
    genitive žirafe žiráfā
    dative žirafi žirafama
    accusative žirafu žirafe
    vocative žirafo žirafe
    locative žirafi žirafama
    instrumental žirafom žirafama

    Slovak

    Etymology

  • Borrowed from Italian giraffa.

    Pronunciation

    • IPA(key): [ˈʒirafa]
    • Audio (Bratislava):(file)

    Noun

    žirafa f (relational adjective žirafí)

    1. giraffe (mammal)

    Declension

    Declension of žirafa
    (pattern žena)
    singularplural
    nominativežirafažirafy
    genitivežirafyžiráf
    dativežirafežirafám
    accusativežirafužirafy
    locativežirafežirafách
    instrumentalžirafoužirafami

    Further reading

    • žirafa”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2025

    Slovene

    Etymology

  • Borrowed from Italian giraffa.

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʒiráːfa/
    • Audio:(file)

    Noun

    žirȃfa f

    1. giraffe (mammal)

    Declension

    The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
    Feminine, a-stem
    nom. sing. žiráfa
    gen. sing. žiráfe
    singular dual plural
    nominative
    (imenovȃlnik)
    žiráfa žiráfi žiráfe
    genitive
    (rodȋlnik)
    žiráfe žiráf žiráf
    dative
    (dajȃlnik)
    žiráfi žiráfama žiráfam
    accusative
    (tožȋlnik)
    žiráfo žiráfi žiráfe
    locative
    (mẹ̑stnik)
    žiráfi žiráfah žiráfah
    instrumental
    (orọ̑dnik)
    žiráfo žiráfama žiráfami

    Further reading

    • žirafa”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU (in Slovene), 2014–2025