świachnąć

• (Lesser Poland):
  • (Western Lublin) IPA^(key): [ˈɕfjax.nɔɲt͡ɕ]
  • (Eastern Lublin) IPA^(key): [ˈɕfjax.nɔɲt͡ɕ]

świachnąć pf (imperfective świachać)

1. (transitive, Western Lublin, Eastern Lublin, Lublin Voivodeship) alternative form of ciachnąć

   O, jakem go świachnął po łbie. ― Oh how I smacked him across the head.

• Hieronim Łopaciński (1892), “świachać”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 256