ślubić

Inherited from Proto-Slavic *sъľubiti. By surface analysis, z- +‎ lubić. First attested in the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɕlʲuːbʲit͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɕlʲubʲit͡ɕʲ/

ślubić impf (perfective oślubić or poślubić or zaślubić)

1. (transitive, attested in Greater Poland, Lesser Poland, Masovia, Sieradz-Łęczyca, Kuyavia) to promise, to pledge, to swear [with accusative ‘what’; or with dative ‘to whom’; or with za (+ accusative) ‘for whom/what’; or with infinitive ‘to do what’]
   • 1959 [1393], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 171, Poznań:

     Is Petrasz wroczil wschitki listi xøndzu biskvpowi, jako mu slubil

     [Iż Pietrasz wrocił wszytki listy księdzu biskupowi, jako mu ślubił]

   • 1959 [1397], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 333, Poznań:

     Jacosm Piotraszewi dal pienødze... na ten dzen, iacosmu slubil

     [Jakośm Piotraszewki dał pieniądze... na ten dzień, jakośm mu ślubił]

   • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎^[1], Krakow, page gl. 166a:

     Ille iurat slubil

     [Ille iurat ślubił]

   • XV med., Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy i zapiski polskie z dwóch rękopisów, numbers 1490/11, 1945/1, Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Lwowie, page 361:

     Illum michi in sponsum elegi et meam virginitatem sibi voui slubyla

     [Illum michi in sponsum elegi et meam virginitatem sibi voui ślubiła]

   • 1960 [1453], Adam Wolff, Anna Borkiewicz-Celińska, Witold Wołodkiewicz, editors, Księga ławnicza miasta Nowej Warszawy, t. I (1416-1485), number 321, Warsaw:

     Mathias... postąuam condictatus est cum Margareta vidua al. slubyl, facta est divisio

     [Mathias... postąuam condictatus est cum Margareta vidua al. ślubił, facta est divisio]

   • 1451-1455, Legenda o świętym Aleksym‎^[2], line 42:

     Kthorey gyedno bandzesz chczyecz, szlvbyą thobye, thą masz myecz

     [Ktorej jedno będziesz chcieć, ślubię tobie, tę masz mieć]

   • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[3], 21, 1:

     Lepak pan bog wzyawyl gest Sarze, yakos to bil szlubyl gey

     [Lepak Pan Bog wzjawil jest Sarze, jakoś to był ślubił jej]

   • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[4], 13, 11:

     Gdibi czyo pan wwyodl do szemye kananeyskyey, yakocz slyubyl gest tobye

     [Gdyby co Pan wwiodł do ziemie kananiejskiej, jakoć ślubił jest tobie]

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 43, 3:

     Przesthąpy-ly ktho myeszky wyelkyerz placzycz na then dzyen, yako szlubyono, tho raycze na nym moga wszyacz, ne patrzacz gynnego prawa

     [Przestąpi-li kto mieski wielkierz płacić na ten dzień, jako ślubiono, to rajce na nim mogą wziąć, ne patrząc jinnego prawa]

   • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie‎^{[5], [6], [7]}, Lubin, page 13:

     Slubyl vouit

     [Ślubił vouit]

   • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie‎^{[8], [9], [10]}, Lubin, page 31:

     Sol slubyoną sal federis

     [Sol ślubiona sal federis]

   • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie‎^{[11], [12], [13]}, Lubin, page 77:

     Slubyono constitutum

     [Ślubiono constitutum]

   • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie‎^{[14], [15], [16]}, Lubin, page 275:

     Slubily szą pacti sunt

     [Ślubili sie pacti sunt]

   • 1977-1980 [1471], Wanda Żurowska-Górecka, Vladimír Kyas, editors, Mamotrekty staropolskie [Old Polish-Latin Dictionaries and wordlists], page 138:

     Slubyą deffigunt

     [Ślubią deffigunt]

   • 1968 [XV p. post.], Roman Laskowski, Józef Reczek, editors, Glosy polskie rękopisu Sermones de tempore et de sanctis nr. XV 32 Biblioteki OO. Dominikanów w Krakowie z drugiej połowy XV wieku‎^[17], Sandomierz: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, page 85:

     Si iures, slubisch, illud michi custodire?

     [Si iures, ślubisz, illud michi custodire?]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 129r:

     Spondere id est fideiubere vel promittere vel velle slvbycz

     [Spondere id est fideiubere vel promittere vel velle ślubić]

   • 1981-2001 [c. 1500], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume I, Trzemeszno, page 31:

     Proposuit, slubyl yest, quottidie dicere Pater noster

     [Proposuit, ślubił jest, quottidie dicere Pater noster]

   • 1897 [1394], Teki Adolfa Pawińskiego‎^[18], volume IV, number 4931, Łęczyca Land:

     Quum Victor... pro hoc slubil saplacene

     [Quum Wiktor... pro hoc ślubił zapłacenie]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[19], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 131, 2:

     Yako przyszøgl gospodnv, obatø slvbyl bogv Yacob

     [Jako przysiągł Gospodnu, obiatę ślubił Bogu Jakob]

   • 1888 [1405], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV‎^[20], Greater Poland, page 119:

     Vichna slubila Stanislaovi treczø czøscz *czeczini y poczøla *czelicz i ne *doczelila do concza

     [Wichna ślubiła Stanislaowi trzecią część dziedziny i poczęła dzielić i nie dodzieliła do końca]

   • 1967 [1409], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 402, Kościan:

     Kedi Boszcowsky... slubil Pelcze pancznaczcze grziwen groszi za swø szostrø

     [Kiedy Bościowski... ślubił Pełcie pięćnaćcie grzywien groszy za swą siostrę]

   • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[21], 9, 15:

     Wspomyonø na swoy szlyub, gezem to wam szlubyl y wszey duszy zywey

     [Wspominioną na swoj ślub, jeżem to wam ślubił i wszej duszy żywej]

   • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[22], 28, 4:

     Da-cz pozegnanye..., abi wladnøl w zemy..., gesz to gest gospodzyn szlubyl bil dzadu twemu

     [Da-ć pożegnanie..., aby władnął w ziemi..., jeś to jest gospodzin ślubił był dziadu twemu]

   • 1930 [c. 1455], “Lev”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[23], 7, 16:

     Acz kto czso szlvby albo dobrowolnye obyetowalbi obyeto

     [Acz kto cso ślubi albo dobrowolnie obietowałby obietę]

   • 1930 [c. 1455], “Lev”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[24], 27, 2:

     Czlowyek, ienze bi slvb vcinil a slvbilby bogv *dvsza swø, pod sgodzenim da viplatø

     [Człowiek, jenże by ślub uczynił a ślubiłby Bogu duszę swą, pod zgodzenim da wypłatę]

   • 1930 [c. 1455], “Lev”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[25], 27, 9:

     Dobitczø, gesz to moze obyatowano bycz panv, ktos bi slvbil, svyøto bødze

     [Dobitczę, jeś to może obiatowano być pani, ktoś by ślubił, święto będzie]

   • 1930 [c. 1455], “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[26], 30, 3:

     Wszitko, czosz slvbi, napelni

     [Wszystko, coś slubił, napełni]

   • 1930 [c. 1455], “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[27], 30, 4:

     Nyewyasta, gdiszbi czso slvbila a zawyøzala syø przisyøgø, søøcz w domv otcza swego a gescze wyekv dzewczem, a wswyedzalbi oczecz slvb y to, czosz iest slvbila, y przisyøgø..., a przemilczal, dlvszna bødze slvbem: czoskoli slvbila iest y zaprzisyøgla, scvtkem napelni

     [Niewiasta gdyżby cso ślubiła a zawiązała się przysięgą, sąc w domu otca swego a jeszcze w wieku dziewczem, a wzwiedziałby ociec ślub i to, coż jest ślubiła i przysięgę... a przemilczał, dłużna będzie ślubem: cożkoli ślubiła jest i zaprzysięgła, skutkiem napełni]

   • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[28], 19, 8:

     Da tobye wszistkø zemyø, ktorøsz iest gim slvbil

     [Da tobie wszystką ziemię, ktorąż jest jim ślubił]

   • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[29], 23, 21:

     Gdisz slvbisz slvb panv bogv twemv, nye myeskay spelnicz, bo to ogløda pan bog twoy

     [Gdyż ślubisz ślub Panu Bogu twemu, nie mieszkaj spełnić, bo to ogląda Pan Bog twoj]

   • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[30], 23, 23:

     Vczinisz, czoszesz slvbil panv bogv twemv

     [Uczynisz, cożeś ślubił Panu Bogu twemu]

   • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[31], 31, 23:

     Bo ty wyedzesz syni israhelske w zemyø, yøzem to ya slvbil

     [Bo ty wwiedziesz syny izraelskie w ziemię, jążem to ja ślubił]

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 100, 4:

     Ta zona rzekla, gysz ya gey nycz szlubyla

     [Ta żona rzekła, jiż ja jej nic ślubiła]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[32], page 35:

     Stworzyczyelyv moy..., prze czye dvszą moyą slvbyl

     [Stworzycielu moj..., prze cie duszą moją ślubił]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[33], page 45:

     Aza szye to yemv nye dokonalo, czo yemv slyvbyono v tem poselstvye?

     [Aza się to jemu nie dokonało, co jemu ślubiono w tem poselstwie?]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[34], page 648:

     Ya vam... popelnyl, czom slubyl

     [Na wam... popełnił, com ślubił]

   • 1959 [1387], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 33, Poznań:

     [Ja]com przi tem bil, gdze Jaszek slubil [W]oczechoui sza szcoda

     [[Ja]kom przy tem był, gdzie Jaszek ślubił [W]ociechowi za szkodę]

   • 1967 [1398], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 38, Kościan:

     Iszem ne slubil Janowi za Petrka postawicz gy kv prawu, iaco gego list mouiy

     [Iżem nie ślubił Janowi za Pietrka postawić ji ku prawu, jako jego list mieni]

   • 1874 [1404], Monumenta Medii Aevi Historica res gestas Poloniae illustrantia. Pomniki Dziejowe Wieków Średnich do objaśnienia rzeczy polskich służące‎^[35], volume XVI, page 936:

     Ipse Sgyrza sibi bona fide promiserat eqtuum fuisse non suspectum vlg. szlubil za dobrowolni koni

     [Ipse Sgyrza sibi bona fide promiserat eqtuum fuisse non suspectum vlg. ślubił za dobrowolny koni]

   • 1967 [1416], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 584, Kościan:

     Jako czszo bil pan Ramsch przedal dzedzina Bronkowo Henrico y slubil mu bil za wiwarowane podlug prawa

     [Jako czso był Pan Ramś przedał dziedzinę Bronkowo Henrico i ślubił mu był za wywarowane podług prawa]

   • 1950 [1428], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 2837, Warsaw:

     Jacom ya nye slubil Swanschcowi za dobrego wolv

     [Jakom ja nie ślubił Swięściowi za dobrego wołu]

   • 1879 [1435], Jan Tadeusz Lubomirski, editor, Księga ziemi czerskiej 1404-1425. Liber terrae Cernensis‎^[36], Masovia, page LXXXII:

     O ktore[go] srz[rz]epcza Dzierzek na mya zalowal, tego on sobie nasznamyo[no]val, a ya mu za scodi nye slubil

     [O ktorego srzepca Dzierżek na mię żałował, tego on sobie naznamionował, a ja mu za szkody nie ślubił]

   • 1971 [1451], Ludwik Łysiak, editor, Księga sądowa wsi Wary 1449-1623‎^[37], number 8, Wara:

     Radz... recognovit, quia sibi Dmytr... fecit solucionem pro agro, quem agrum emit apud ipsum prefatus Radz, roszka mu wsdal, slubyl mu sa dobrowolną

     [Radz... recognovit, quia sibi Dmitr... fecit solucionem pro agro, quem agrum emit apud ipsum prefatus Radz, rozgę mu wzdał, ślubił mu za dobrowolną]

   • 1959 [1389], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 58, Poznań:

     Jaco Janek slubil Beyatcze dacz rucha sza dzesancz grziwen

     [Jako Janek ślubił Biejatce dać rucha za dziesięć grzywien]

   • 1959 [1397], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 322, Poznań:

     Jacosm ne slubil Boguchwaloui kmecza zaplaczicz

     [Jakośm nie slubił Boguchwałowi kmiecia zapłacić]

   • 1959 [1397], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 353, Poznań:

     Jacom ne slubil Margorzecze *yeig dzefki zasø wroczicz

     [Jakom nie ślubił Margorzecie jej dziewki zasię wrocić]

   • 1967 [1398], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 108, Kościan:

     Jako przi tem bili, kedi Szara slubila viprauicz Crzczona s tego røkoyemsthwa... y wyprauicz podlug szemszkego prawa

     [jako przy tem byli, kiedy Szara ślubiła wyprawić Krzczona z tego rękojemstwa... i wyprawić podług ziemskiego prawa]

   • 1861 [1398-1408], Pismo poświęcone naukom, sztukom i przemysłowi‎^[38], volume III, Biblioteka Warszawska, page 32:

     Jako Przibislawa... kazala Dzirschcowi zabicz vlodiką Polaniszkego i za to gi slubili mu placzicz, ezbi gi zabil

     [Jako Przybysława... kazała Dzirżkowi zabić włodykę Polańskiego i za to ji ślubili mu płacić, eżby ji zabił]

   • 1960 [1412], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 351, Pyzdry:

     Jacom ne slubila Potrcowi zaplaczicz, gl. ne [r]zecla zaplaczicz, samostrzala za grzywno

     [Jakom nie ślubiła Piotrkowi zapłacić, gl. nie rzekła zapłacić, samostrzała za grzywno]

   • 1897 [1421], Teki Adolfa Pawińskiego‎^[39], volume VII, number 2425, Brześć Kujawski Voivodeship:

     Jakom... bil poslem w tem do Przedwoya, aby gego kon wyprauil..., a on slubiw gy wiprauicz y ne wiprauil

     [Jakom... był poszłem w tem do Przedwoja, aby jego kon wyprawił..., a on ślubiw ji wyprawić i nie wyprawił]

   • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[40], 31, 7:

     Yøs to dacze otczom gich slvbil gest pan bog

     [Jąż to daci otcom jich ślubił jest Pan Bog]

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 65, 1:

     Gdy yemv thy pyenadze szlubyl ten wynowaczecz dacz gescze za zyvothą gego zony

     [Gdy jemu ty pieniądze ślubił ten winowaciec dać jeszcze za żywota jego żony]

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 65, 2:

     Gdysz gemv szlvbyono thy pyenadze zaplaczycz

     [Gdyż jemu ślubiono ty pieniądze zapłacić]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[41], page 14:

     Ony ym slvbyly yą chovacz mylosczyvye

     [Oni im ślubili ją chować miłościwie]

   • 1981 [1390], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, t. V, A. Roty gnieźnieńskie, s. 76-274, number 2, Gniezno:

     Is Woczech slubil Przetslaue, is iey ne mal sbicz lathi o pancz grziuen

     [Iż Wociech ślubił Przedsławie, iż jej nie miał zbyć laty o pięć grzywien]

   • 1893 [1471], Konstanty Górski, editor, Historia piechoty polskiej‎^[42], page 210:

     Mathusch, pan Marek zan slubyl, ysch gy ma posthawyczz zar[z]anya ywtro

     [Matusz, Pan Marek zań ślubił, iż ji ma postawić zarżania jutro]

   • 1892 [1484], Hieronim Łopaciński, editor, Reguła trzeciego zakonu św. Franciszka i drobniejsze zabytki języka polskiego z końca w. XV i początku XVI‎^[43], Krakow, page 707:

     Napirzvey ma slubiczi, yze ma przykazanya boze... chovaczi..., aza przesthąpy, yestlyby kthorymi vystąpyl a gich sye dopusczyl zyvącz y tez dzyelayącz naprzeczyw obyczayovy zakonu thego, dossziczi vczynyczy

     [Napirzwej ma ślubić, iże ma przykazania boże... chować..., aza przestąpi, jestliby ktorymi wystąpił a jich sie dopuścił żywiąc i też dziełając naprzeciw obyczajowi zakonu tego, dosyć uczynić]

2. to marry (to take as a husband or wife)
   • 1874-1891 [XV p.pr.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[44], [45], [46]}, volume XVI, page 337:

     Tris libuere tibi nubere, slubyly tobye, consortes regni thalamique sodales

     [Tris libuere tibi nubere, ślubili tobie, consortes regni thalamique sodales]

   • 1874-1891 [XV p.pr.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[47], [48], [49]}, volume XVI, page 349:

     Slwbylą nupsit

     [Śubili nupsit]

   • 1874-1891 [XV p.pr.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[50], [51], [52]}, volume XVI, page 349:

     Slubycz nubere

     [Ślubić nubere]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[53], page 35:

     O Iozephye, ... slyvby sobye Marya oblyvbyenyczą

     [O Jozefie, ... ślubi sobie Maryją oblubienicę]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[54], page 36:

     Yvsch przymączaya my[ę] y *moczą ynego oblyvbyenycza slyvbycz

     [Już przymęczają mi[ę] i męczą inego oblubienica ślubić]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[55], page 207:

     Movyą, yschby Krystus vezval s tey svaczby, kyedy zoną chczyal slubycz

     [Mowią, iżby Krystus wezwał z tej swadźby, kiedy żonę chciał ślubić]

   1. (attested in Lesser Poland, Pomerania, Greater Poland, transitive) to give away (to give as a wife) [with dative ‘to whom’]
      • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎^[56], Krakow, page gl. 70a:

        Multum gauderet parentela tota et maxime, si aliąua [esset] puella esset de progenie sua copulata, slubona, magno duci et regi

        [Multum gauderet parentela tota et maxime, si aliąua [esset] puella esset de progenie sua copulata, ślubiona, magno duci et regi]

      • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎^[57], Krakow, page gl. 166a:

        Cuidam nomine Valeriano desponsata, slubona, fuisset

        [Cuidam nomine Valeriano desponsata, ślubiona, fuisset]

      • XV p. post., Józefa Reczka, Elżbieta Belcarzowa, editors, Glosy z rękopisu, number nr 414/11, Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Lwowie, obecnie we Wro­cławiu, page 181:

        Filii Marie Cleophe, que Alpheo fuit nupta slvbyona

        [Filii Marie Cleophe, que Alpheo fuit nupta ślubiona]

      • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎^[58], Krakow, page gl. 70a:

        Primo, quod soror nostra multum est sublimata et imperatori celesti copulata gest slubona za crola nebeskego

        [Primo, quod soror nostra multum est sublimata et imperatori celesti copulata jest ślubiona za krola niebieskiego]

      • 1874-1891 [XV in.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[59], [60], [61]}, volume XXIV, Grochów, West Pomeranian Voivodeship, Kcynia, page 70:

        Fuit sponsa Xi fide sibi desponsata slubona

        [Fuit sponsa Xi fide sibi desponsata ślubiona]

      • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[62], page 26:

        Yemvsz oddana y *przyloczona, y vyekvysta myloscz[ą] slyvbyona yemv

        [Jemuż oddana i przyłoczona, i wiekuista miłością ślubiona jemu]

   2. (hapax legomenon, figuratively) to marry
      • 1874-1891 [XV med.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[63], [64], [65]}, volume XXIV, page 359:

        Despondi odalem, slubilem, enim vos vni viro, virginem castam exhibere Xpo

        [Despondi odałem, ślubiłem, enim vos vni viro, virginem castam exhibere Xpo]

• Polish: ślubić
• Silesian: ślubić

• Boryś, Wiesław (2005), “poślubić”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017), “poślubić”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• S. Urbańczyk, editor (1982), “ślubić”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 9, Wrocław, Warsaw, Kraków, Gdańsk, Łódź: Polish Academy of Sciences, page 16
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “ślubić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska-Różycka, Magdalena Klapper, Tomasz Kolowca, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Joanna Duska, Maria Bugajska, Jan German, Beata Hejmo, Iwona Nobis, Dariusz Piwowarczyk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, editors (2024), “ślubić”, in Baza Leksykalna Średniowiecznej Polszczyzny [Lexical Base of Medieval Polish] (in Polish), Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “ślubić”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk
• Wanda Decyk-Zięba; Krystyna Długosz-Kurczabowa; Stanisław Dubisz; Zygmunt Gałecki; Justyna Garczyńska; Halina Karaś; Alina Kępińska; Anna Pasoń; Izabela Stąpor; Barbara Taras; Izabela Winiarska-Górska (2008), “ślubić”, in Wanda Decyk-Zięba, Stanisław Dubisz, editors, Glosariusz staropolski - dydaktyczny słownik etymologiczny [Old Polish Glossary - Didactic Etymological Dictionary] (in Polish), Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, →ISBN, page 202

Inherited from Old Polish ślubić. By surface analysis, z- +‎ lubić.

• Rhymes: -ubit͡ɕ
• Syllabification: ślu‧bić

ślubić impf

1. (transitive, obsolete) synonym of ślubować
2. (transitive, Eastern Lublin, Rejowiec, Chełmno-Dobrzyń) to marry

   My w kościele byli,
   Dwoje dziatek ślubili.

   We were in the church,
   And married two children.

   Bom cię nieszczerze ślubiła. (Chełmno-Dobrzyń) ― For I have married you dishonestly.

3. (transitive, Podhale) synonym of obiecywać [with dative ‘to whom’]

• ślubić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “ślubić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “ślubić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Dorota Adamiec (27.11.2018), “ŚLUBIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “ślubić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861), “ślubić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “ślubić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 733
• Jan Karłowicz (1907), “ślubić”, in Jan Łoś, editors, Słownik gwar polskich [Dictionary of Polish dialects] (in Polish), volume 5: R S Ś T, Kraków: Akademia Umiejętności, page 348

Inherited from Old Polish ślubić. By surface analysis, z- +‎ lubić.

• IPA^(key): /ˈɕlu.bit͡ɕ/
• Rhymes: -ubit͡ɕ
• Syllabification: ślu‧bić

ślubić impf

1. (transitive) to pledge, to swear, to vow

• Bogdan Kallus (2020), “ślubić”, in Słownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana, →ISBN, page 164
• Eugeniusz Kosmała (2023), Dykcjōnôrz Polsko-Ślonskiy (in Silesian), ś, page 338