øxa

See also: oxa, oxa-, and oxå

Old Swedish

Etymology

From Old Norse øx (axe), from Proto-Germanic *akwisī, from a Proto-Indo-European *h₂egʷs-ih₂- (axe), from *h₂eḱ- (sharp, pointed).

Noun

øxa f

  1. axe

Declension

Declension of øxa (strong ō-stem)
masculine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative øx øxin øxar øxarnar, øxanar
accusative øx øxina øxar øxarnar, øxanar
dative øx, øxo øxinni, øxinne øxum, øxom øxumin, øxomen
genitive øxar øxarinnar øxa øxanna