ødhemark

Old Swedish

Etymology

From Old Norse eyðimǫrk, corresponds to ø̄þa +‎ mark; cognates include Icelandic eyðimörk and Danish ødemark.

Noun

ødhemark f

  1. desert

Declension

Declension of ødhemark (strong ō-stem)
masculine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative ø̄dhemark ø̄dhemarkin ø̄dhemarkar ø̄dhemarkarnar, ø̄dhemarkanar
accusative ø̄dhemark ø̄dhemarkina ø̄dhemarkar ø̄dhemarkarnar, ø̄dhemarkanar
dative ø̄dhemark, ø̄dhemarko ø̄dhemarkinni, ø̄dhemarkinne ø̄dhemarkum, ø̄dhemarkom ø̄dhemarkumin, ø̄dhemarkomen
genitive ø̄dhemarkar ø̄dhemarkarinnar ø̄dhemarka ø̄dhemarkanna

Descendants

  • Swedish: ödemark